गाठ

दोन आडमुठ रस्ते
एकदा आडवे आले
एकमेकांच्या

सुंदोपसुंदी झाली
शिवीगाळ झाली
कुणीच मागे हटेना

हा म्हणे  माझ्या बापाचा
तर तो ही  म्हणे माझ्या बा चा
मी रस्ता

एका शहाण्या माणसानं
दोघांची धरून गुच्चि
मारली गाठ
आणि
दिला ठोकून एक पुतळा
कुणा भल्या संताचा
मधोमध

आता लाखो लोक रोज
पायदळी तुडवतात
त्या अवाक गुंत्याला
ज्याला म्हणतात
शांती चौक

-सत्यजित खारकर