काही-बाही बघ चोरून पाहतात कळ्या
दवांना रोज चुम्बावे चाहतात कळ्या
कुणाचीही आरती कशालाही टाळ्या
फुले असली तरी खुशाल वाहती कळ्या
वेणीत माळता अश्रू पाकळीच्या डोळ्या
करुण वेदना सावळी साहतात कळ्या
लबाड चांद लपे पहा ढगा मागे काळ्या
निळ्या जळात बेफिकीर नाहतात कळ्या
महेफिल संपली उरल्या चार पाकोळ्या
चुरगाळल्या गजर्यात मग दाहतात कळ्या
-सत्यजित खारकर
No comments:
Post a Comment