लावूनी आग पावसाला
जेव्हा वीर ते निघाले
रक्त पिपासू खेकड्यांचे
भेसूर चेहरे जळाले
अन्याय फुका पचवीला
आजन्म पामरांनी
मदांध सत्ता शोषिते
आक्रोश हा चवीनी
जग चालले कुठे?
खातात प्रगती कशाशी?
मेंदूतल्या बुडबुड्यात ह्यांच्या
प्राचीन हवा दीनवाणी
सौजन्य आमुचे सज्जन
नसे कमकुवत लक्षण
तळपता तलवार ही भवानी
पळाले जहाल विंचू अनवाणी
-सत्यजित खारकर
No comments:
Post a Comment